میکوبیدم پشت کمر انارها و دونههاشون مثل گردنبند خاله پیززن که داره سرفه میکنه، هی میلرزید و میریخت پایین. خاله بزرگه گفت: "تو همین که همیشه دستات مشغول یه کاریه، دیگه فکر و ذهنت دنبال خیال باطل نمیره. همین خوبه. همین که همیشه دستات مشغوله". دستمشغولی. شما چی دارید واسه دستاشتغالیهاتون؟ من هر فصلی یه دستمشغولی جدید دارم. فصل به فصل رنگ عوض میکنه. پاییز با انار و خرمالو و سیب قرارومدار داریم. هر چیزی میتونه لباس دلمو بپوشه. که وقتی بچههام چشماشون رو از لذت خوردنش باز میکنن، میفهمم که نتیجه خوب نتیجهای شده.
سوغات رسیده بود ترش و شیرین. من ترشش را نیستم. شیرننش را اما زیاد میپسندم. ولی چه کنم که باکتریها هم شیرینیپسند هستند و انارهای شیرین رو نمیشه زیاد نگه داشت. اما دست تنها دلم به کار نمیره. مامان خانمی رو قول گرفتم که انارها رو خونش دونه کنم. آقای پدر هم بساط کباب راه انداخته که ترکیبی شود از انار، پاییز، پدر، مادر و آتش و دستهایم که پی مشغولیت میگردند.
خالهام میگوید: "همین کاردستها نجاتمان میدهد." اومممم شاید نه فورا اما حتمن.
ترشترین ترشک دنیا نباید انار شیرین داشته باشه ولی اگه شما ملس بخوای چی؟ بله که باید داشته باشه. البته دیگه اسمش ترشک نیست یه چیزیه مثل رب سیب.
دونههای انار رو بدون اضافه کردن آب، میجوشونیم که نرم بشه، خیلی نرم. اینجا ترجیح شماست که هستههاش باشه توی ترشک یا نه. من دوست ندارم؛ پس دونهها رو چنگمال میکنم و از صافی رد میکنم (دستکش پارچهای و بعدش دستکش پلاستیک یادتون باشه چون احتمالن دونهها گرم و داغ هستند). از صافی که رد میکینی گوشت و بافت میوه هم داخل میشه و دیگه بهش نمیگیم رب انار. یه چیزیه بین رب و ترشک که اتفاقا چندان هم ترش نیست. بعد که اینقد از صافی رد کردید که دیگه فقط هستهها موندن، دوباره میزاری روی گاز. بهش کمکم نمک اضافه کن که طعمش به حدی که میخوای نزدیک بشه.
ترشتر میخوای؟ جواب زرشکه. زرششششک! زرشک رو بشور آب بریز روش که خاک و سنگش تهنشین بشه.( نکته: تمام زرشکهای عالم، مقداری سنگ و خاک دارند، پس حتمن بشورید و این مرحله رو حذف نکنید) بعد بریزش توی قابلمه با یه لیوان آب بزار بجوشه و همش بزن تا بافتش سریع نرم بشه. بعد بریزش توی صافی و حسابی چنگ بزن. گاهی آب بهش اضافه کن که کلا رنگ زرشک گرفته بشه و یه پوسته سفید نازک و اون هستههای ریزش باقی بمونه. زرشک خیلی نازکه و اگه شما هیمنطور درسته هم بریزی نتیجه خوبی میده ولی تفاوت کار خونگی و کار بازاری توی همین جزییات هست که محصول را لطیف و باب دندن میکنه.
زرشک رو که ریختید اجازه بدید باز هم بجوشه و آبش تبخیر بشه؛ هم بزنید که ته نگیره. کف روش را هم بگیرید که رنگش شفاف بشه. اگر میخواین توی فریزر نگه دارید و کمکم برای مصرف بیارید بیرون، زلالتر هم میتونید برش دارید اما اگه میخوید بزارید توی یخچال، صبر کنید که آب بیشتری ازش تبخیر بشه که کپک نزنه. ( نکته: اون کارای بازاری رقیق که کپک نمیزنه به خاطر استفاده از نگهدارنده است.) بعد از سه ساعت جوشیدن برش داشتم و خنک شد و ریختم توی ظرف. انشالله که بعد از چند قدم دیگه، با لیبل محصولات خودم، برای فروش هم آماده میشه.
دیدگاههای بازدیدکنندگان
دهنم آب افتاد 😍
38 روز پیش ارسال پاسخ